Οξεία Μέση Πυώδης Ωτίτις

{% include /blocks/loimoxeisdrugs.html %}

Η οξεία µέση πυώδης ωτίτιδα αφορά κατά κύριο λόγο τα παιδιά (βλ. ειδικό κεφάλαιο).

Η αναφερόµενη δοσολογία αφορά ενηλίκους ασθενείς

Διάρκεια Θεραπείας

Απαιτείται διάρκεια θεραπείας 10 ηµερών (εξαίρεση η αζιθροµυκίνη που χορηγείται επί 6ήµερο).

Μικρόβια

Συνήθη µικροβιακά αίτια:

• Streptococcus pneumoniae,
• Haemophilus influenzae,
• Moraxella catarrhalis.

παροξύνση χρόνιας µέσης πυώδους ωτίτιδας

Επί παροξύνσεως χρόνιας µέσης πυώδους ωτίτιδας

• µε ρήξη τυµπάνου (I) η θεραπεία κατευθύνεται µόνον από τα αποτελέσµατα καλλιεργειών πύου,
• (II) η παρουσία χολοστεατώµατος επιβάλλει χειρουργική αντιµετώπιση.

ΣΔ

Επί υποκειµένου σακχαρώδους διαβήτου απαιτείται διαφορική διαγνωστική από την «κακοήθη εξωτερική ωτίτιδα» αίτιο της οποίας είναι η Pseudomonas aeruginosa και η διάγνωση της οποίας τίθεται ωτοσκοπικά (παρουσία τυπικών σαρκίων στην οστεοχονδρική συνένωση). Η Pseudomonas aeruginosa αποτελεί αίτιο και της αποκαλούµενης «εξωτερικής ωτίτιδας των κολυµβητών» (swimmer’s ear) η θεραπευτική αγωγή της οποίας γίνεται µε τοπική χρήση βορικού οξέος (2%).

Κινολόνες

Η χορήγηση νεωτέρων κινολονών (οι οποίες δε χορηγούνται στα παιδιά) ή po κεφαλοσπορίνης της γ΄γενεάς (κεφιξίµη ή κεφτιτορένη), απαιτεί αποµόνωση του παθογόνου αιτίου µε καλλιέργειες και συνοδό αντιβιόγραµµα από το οποίο αποδεικνύεται ότι τα αναφερθέντα αντιµικροβιακά πλεονεκτούν in vitro.

Μακρολίδες

Πρέπει να σηµειωθούν τα αυξηµένα ποσοστά αντοχής (>30%) του πνευµονιοκόκκου έναντι των µακρολιδών.

Βιβλιογραφία

1. Cunningham M, Guardiani E, Kim HJ, et al. Otitis Media. Future Microbiol 2012 7; 733-53
2. Toll EC, Nunez DA. Diagnosis and