Κατηγορία | ΣΑΠ(mmHg) | |ΔΑΠ(mmHg) | ———— | :———–: | ———–: | Ιδανική | <120 | <80 | προ-Υπέρταση | Φυσιολογική | 120–129 | ή/και | 80–84 Υψηλή φυσιολογική | 130–139 | ή/και | 85–89 Υπέρταση | - Σταδίου 1 | 140–159 | ή/και | 90–99 - Σταδίου 2 | 160–179 | ή/και | 100–109 - Σταδίου 3 | ≥180 | ή/και | ≥110 - Μεμονωμένη συστολική | ≥140 | και | <90
Μέθοδος μέτρησης ΑΠ | ΣΑΠ (mmHg) | |ΔΑΠ (mmHg) | ———— | :———–: | ———–: | Ιατρείο | ≥140 | ή/και | ≥90 24ωρη καταγραφή |
Παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου εκτός της ΑΠ, οι οποίοι επηρεάζουν την πρόγνωση και χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό του συνολικού κινδύνου.
{:.bordered} ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ | | Βαθμοί — | — | Φύλο | Ανδρικό φύλο | 1 Ηλικία | άνδρες ≥55 έτη, γυναίκες ≥65 έτη | 1 Κάπνισμα | | 1 Δυσλιπιδαιμία | Ολική χοληστερόλη >190 mg/dL, ή/και LDL > 115 mg/dL, ή HDL άνδρες < 40 mg/dL, γυναίκες<46 mg/dL, ή/και τριγλυκερίδια > 150 mg/dL | 1 Γλυκόζη νηστείας | 102-125 mg/dL | 1 Παθολογική δοκιμασία ανοχής γλυκόζης | | 1 Παχυσαρκία | BMI ≥ 30 kg/m2 | 1 Παχυσαρκία | περίμετρος μέσης: άνδρες ≥102 cm, γυναίκες ≥88 cm | 1 Ιστορικό | Οικογενειακό ιστορικό πρώιμης καρδιαγγειακής νόσου (σε άνδρες <55 ετών, γυναίκες <65 ετών) | 1
{:.bordered} Όργανο | | | :———– | :———– |:———– | Αγγεία | Διαφορική πίεση (σε ηλικιωμένους) ≥60 mmHg Καρδιά | Ηλεκτροκαρδιογραφική υπερτροφία αρ. κοιλίας (Sokolow–Lyon index >3.5 mV; RaVL >1.1 mV, Cornell voltage duration product >244 mV*ms) Καρδιά | Υπερηχοκαρδιογραφική υπερτροφία αρ. κοιλίας (δείκτης μάζας αρ. κοιλίας: άνδρες >115 g/m2 ; γυναίκες >95g/m2) Αγγεία | Πάχυνση έσω-μέσου χιτώνα καρωτίδων (IMT >0.9 mm), ή αθηρωματική πλάκα Αγγεία | Κνήμο-βραχίονιος δείκτης (ABI) <0.9 Νεφρά | Χρόνια νεφρική νόσος με eGFR 30-60 ml/min//1.73m² Νεφρά | Μικρολευκωματινουρία (30–300 mg/24ωρο), ή λόγος αλβουμίνης κρεατινίνης (30–300 mg/g, 3.4–34mg/mmol) (κατά προτίμηση σε πρωινό δείγμα ούρων) Αγγεία | Ταχύτητα σφυγμικού κύματος (PWV) >10 m/s (προς το παρόν γίνεται μόνο σε ειδικευμένα κέντρα και υπάρχει αβεβαιότητα για το φυσιολογικά όρια και την χρησιμότητα στη λήψη αποφάσεων στην πράξη)
Άλλοι παράγοντες κινδύνου, ασυμπτωματική βλάβη οργάνων στόχων, νόσοι | Υψηλή Φυσιολογική ΣΑΠ 130-139 mmHg ή/και ΔΑΠ 85-89 |Υπέρταση σταδίου 1 ΣΑΠ 140-159 mmHg ή/και ΔΑΠ 90-99 |Υπέρταση σταδίου 2 ΣΑΠ 160-179 mmHg ή/και ΔΑΠ 100-109 |Υπέρταση σταδίου 3 ΣΑΠ ≥180 mmHg ή/και ΔΑΠ ≥110 ———— | :———– | ———– | 0 παράγοντες κινδύνου | | Μικρός καρδιαγγειακός κίνδυνος |Μέσος καρδιαγγειακός κίνδυνος | Μεγάλος καρδιαγγειακός κίνδυνος 1-2 παράγοντες κινδύνου | Μικρός καρδιαγγειακός κίνδυνος |Μέσος καρδιαγγειακός κίνδυνος | Μέσος προς μεγάλος καρδιαγγειακός κίνδυνος | Μεγάλος καρδιαγγειακός κίνδυνος ≥3 παράγοντες κινδύνου | Μικρός προς μέσος καρδιαγγειακός κίνδυνος | Μέσος προς μεγάλος καρδιαγγειακός κίνδυνος | Μεγάλος καρδιαγγειακός κίνδυνος | Μεγάλος καρδιαγγειακός κίνδυνος ΣΔ, ΧΝΑ σταδίου 3, ασυμπτωματική βλάβη οργάνου στόχου | Μέσος προς μεγάλος καρδιαγγειακός κίνδυνος |Μεγάλος καρδιαγγειακός κίνδυνος | Μεγάλος καρδιαγγειακός κίνδυνος | Μεγάλος προς πολύ μεγάλος καρδιαγγειακός κίνδυνος Συμπτωματική καρδιαγγειακή νόσος, ή ΧΝΑ σταδίου ≥4, ή ΣΔ με βλάβη οργάνου στόχου/παράγοντες κινδύνου |Πολύ μεγάλος καρδιαγγειακός κίνδυνος | Πολύ μεγάλος καρδιαγγειακός κίνδυνος | Πολύ μεγάλος καρδιαγγειακός κίνδυνος | Πολύ μεγάλος καρδιαγγειακός κίνδυνος
Άλλοι παράγοντες κινδύνου, ασυμπτωματική βλάβη οργάνων στόχων, νόσοι | Υψηλή Φυσιολογική ΣΑΠ 130-139 mmHg ή/και ΔΑΠ 85-89 |Υπέρταση σταδίου 1 ΣΑΠ 140-159 mmHg ή/και ΔΑΠ 90-99 |Υπέρταση σταδίου 2 ΣΑΠ 160-179 mmHg ή/και ΔΑΠ 100-109 |Υπέρταση σταδίου 3 ΣΑΠ ≥180 mmHg ή/και ΔΑΠ ≥110 ———— | :———– | ———– |———– | Χωρίς άλλους παράγοντες κινδύνου | Καμία φαρμακευτική παρέμβαση | Υγιεινοδιαιτητικές αλλαγές για 6-12 μήνες + Μετά ένταξη στο ΘΠΣ | Υγιεινοδιαιτητικές αλλαγές για 6-12 μήνες + Μετά ένταξη στο ΘΠΣ | Υγιεινοδιαιτητικές αλλαγές για 6-12 μήνες + Αμέσως ένταξη στο ΘΠΣ 1-2 παράγοντες κινδύνου | Υγιεινοδιαιτητικές αλλαγές Καμία φαρμακευτική παρέμβαση | Υγιεινοδιαιτητικές αλλαγές για μερικές εβδομάδες Μετά ένταξη στο ΘΠΣ | Υγιεινοδιαιτητικές αλλαγές για μερικές εβδομάδες Μετά ένταξη στο ΘΠΣ | Υγιεινοδιαιτητικές αλλαγές Άμεση ένταξη στο ΘΠΣ ≥3 παράγοντες κινδύνου | Υγιεινοδιαιτητικές αλλαγές Καμία φαρμακευτική παρέμβαση | Υγιεινοδιαιτητικές αλλαγές για μερικές εβδομάδες Μετά ένταξη στο ΘΠΣ | Υγιεινοδιαιτητικές αλλαγές Ένταξη στο ΘΠΣ | Υγιεινοδιαιτητικές αλλαγές Άμεση ένταξη στο ΘΠΣ Διαβήτης, χρόνια νεφρική νόσος σταδίου 3,ασυμπτωματική βλάβη οργάνου στόχου | Υγιεινοδιαιτητικές αλλαγές Καμία φαρμακευτική παρέμβαση | Υγιεινοδιαιτητικές αλλαγές Ένταξη στο ΘΠΣ | Υγιεινοδιαιτητικές αλλαγές Ένταξη στο ΘΠΣ | Υγιεινοδιαιτητικές αλλαγές Άμεση ένταξη στο ΘΠΣ Συμπτωματική καρδιαγγειακή νόσος, ή χρόνια νεφρική νόσος σταδίου ≥4, ή διαβήτης με βλάβη οργάνου στόχου/παράγοντες κινδύνου |Υγιεινοδιαιτητικές αλλαγές Καμία φαρμακευτική παρέμβαση | Υγιεινοδιαιτητικές αλλαγές Ένταξη στο ΘΠΣ | Υγιεινοδιαιτητικές αλλαγές Ένταξη στο ΘΠΣ | Υγιεινοδιαιτητικές αλλαγές Άμεση ένταξη στο ΘΠΣ
Πίνακας 6. Στόχοι ΑΠ με της τη θεραπεία ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του ασθενούς
| Συστολική ΑΠ (μετρήσεις στο ιατρείο) | Στόχος (mmHg) | |
|---|---|---|
| Μικρός - μέσος συνολικός κίνδυνος | <140 | |
| Σ. Διαβήτης | <140 | |
| Προηγούμενο αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο (ή παροδικό ισχαιμικό) | <140 | |
| Στεφανιαία νόσος | <140 | |
| Νεφροπάθεια (διαβητική ή μη) | <140 | |
| 65-80 ετών σε καλή κατάσταση | <140 (<150 σε κακή γενικήκατάσταση ή με κακή ανεκτικότητα) | |
| ΄>΄80 ετών με καλή σωματική/νοητική κατάσταση | 140-150 |
| Διαστολική ΑΠ (μετρήσεις στο ιατρείο) | Στόχος (mmHg) |
|---|---|
| Περισσότερες περιπτώσεις | <90 (80-85 θεωρείται ασφαλής και καλά ανεκτός στόχος) |
| Σ. Διαβήτης | <85 |
{:.bordered} | ΝΟΣΗΜΑΤΑ / ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ | Α-ΜΕΑ | ανταγ-Ca | ATII | b-blockers | Διουρητικά | Ανταγωνιστές αλδοστερόνης | Μεθυλντόπα :———— | :———– |:———– |:———– |:———– |:———– | | Ασυμπτωματική βλάβη οργάνων στόχων, Υπερτροφία αρ. κοιλίας | Α-ΜΕΑ | ανταγ-Ca | ATII Αγγεία | Ασυμπτωματική αθηροσκλήρωση | Α-ΜΕΑ | ανταγ-Ca Νεφρά | Μικρολευκωματινουρία | Α-ΜΕΑ | | ATII Νεφρά | Νεφρική δυσλειτουργία | Α-ΜΕΑ | | ATII Καρδιά | Καρδιαγγειακά συμβάματα , ΑΕΕ | Α-ΜΕΑ | ανταγ-Ca | ATII | b-blockers | Διουρητικά | Ανταγωνιστές αλδοστερόνης Καρδιά |Έμφραγμα μυοκαρδίου | Α-ΜΕΑ | | ATII | b-blockers Καρδιά |Στηθάγχη | | ανταγ-Ca | | b-blockers Καρδιά |Καρδιακή ανεπάρκεια | Α-ΜΕΑ | | ATII | b-blockers | Διουρητικά | Ανταγωνιστές αλδοστερόνης Αγγεία | Ανεύρυσμα αορτής | | | | b-blockers Καρδιά | Πρόληψη κολπικής μαρμαρυγής | Α-ΜΕΑ | | ATII | b-blockers | | Ανταγωνιστές αλδοστερόνης Καρδιά | Κολπική μαρμαρυγή - έλεγχος ρυθμού | | ανταγ-Ca (μη-διυδροπυριδίνες) | | b-blockers | Νεφρά | Νεφροπάθεια, πρωτεϊνουρία | Α-ΜΕΑ | | ATII Αγγεία | Περιφερική αρτηριοπάθεια | Α-ΜΕΑ | ανταγ-Ca Άλλες καταστάσεις | | Μεμονωμένη συστολική υπέρταση(ηλικιωμένοι) | | ανταγ-Ca | | | Διουρητικά ΣΔ | Μεταβολικό σύνδρομο | Α-ΜΕΑ | ανταγ-Ca | ATII ΣΔ | Σακχαρώδης διαβήτης | Α-ΜΕΑ | | ATII | Εγκυμοσύνη | | ανταγ-Ca (διυδροπυριδίνες)| | b-blockers | | | Μεθυλντόπα | Μαύρη φυλή | | ανταγ-Ca | | | Διουρητικά
| ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΦΑΡΜΑΚΟΥ | ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ | ΠΙΘΑΝΕΣ ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ |
|---|---|---|
| Διουρητικά (Θειαζιδικά) | Ουρική αρθρίτιδα | Μεταβολικό σύνδρομο Διαταραχή ανοχής στη γλυκόζη, Εγκυμοσύνη, Υπερασβεστιαιμία, Υποκαλιαιμία |
| b-blockers | Βρογχικό άσθμα, Κολποκοιλιακός αποκλεισμός(βαθμού 2 ή 3) | Μεταβολικό σύνδρομο, Διαταραχή ανοχής στη γλυκόζη, Αθλητές, Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια |
| ανταγ-Ca (διϋδροπυριδίνες) | Ταχυαρρυθμίες, Καρδιακή ανεπάρκεια | |
| ανταγ-Ca (μη διϋδροπυριδίνες) | Κολποκοιλιακός αποκλεισμός(βαθμού 2 ή 3), Σοβαρή δυσλειτουργία αριστερής κοιλίας, Καρδιακή ανεπάρκεια | |
| Α-ΜΕΑ | Εγκυμοσύνη, Αγγειοοίδημα, Υπερκαλιαιμία, Αμφοτερόπλευρη στένωση νεφρικών αρτηριών | Πιθανότητα εγκυμοσύνης |
| ATII | Εγκυμοσύνη, Υπερκαλιαιμία, Αμφοτερόπλευρη στένωση νεφρικών αρτηριών | Πιθανότητα εγκυμοσύνης |
| Ανταγωνιστές αλδοστερόνης | Οξεία ή σοβαρού βαθμού νεφρική ανεπάρκεια (eGFR<30 ml/min), Υπερκαλιαμία, Εγκυμοσύνη |
Για τις μετρήσεις που γίνονται στο ιατρείο θα πρέπει να τηρούνται οι εξής παράμετροι:
αρτηριακή υπέρταση που διαπιστώνεται
Τα άτομα με υπέρταση λευκής μπλούζας δεν χρειάζονται φαρμακευτική θεραπεία υπό την προϋπόθεση ότι:
Η υπέρταση λευκής μπλούζας αντιμετωπίζεται
Στις περισσότερες περιπτώσεις, μετά από κάποιο διάστημα (συνήθως μερικών ετών) χρειάζεται αντιυπερτασική θεραπεία λόγω αύξησης της πίεσης και εκτός ιατρείου
Τα τελευταία χρόνια συζητείται το φαινόμενο της “συγκαλυμμένης” υπέρτασης (masked hypertension), δηλαδή
φυσιολογική πίεση στο ιατρείο αλλά αυξημένη εκτός ιατρείου,
η οποία είναι εξίσου συχνή με την υπέρταση λευκής μπλούζας. Η συγκαλυμμένη υπέρταση συνδέεται με βλάβη οργάνων στόχων και αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο σχεδόν όσο και η αρρύθμιστη υπέρταση.
Η διάγνωση τίθεται με 24ωρη καταγραφή ή με μετρήσεις στο σπίτι και χρειάζεται επιβεβαίωση με την ίδια ή εναλλακτική τεχνική σε διάστημα μερικών εβδομάδων ή μηνών.
Αν η πίεση εκτός ιατρείου παραμένει σταθερά αυξημένη συνιστάται φαρμακευτική θεραπεία.
προτείνουν 24ωρη καταγραφή της αρτηριακής πίεσης όπως
Για τη μακροχρόνια παρακολούθηση της πίεσης σε άτομα υπό θεραπεία, 1-2 μετρήσεις της πίεσης την εβδομάδα είναι συνήθως αρκετές.
Πριν από κάθε επίσκεψη στο ιατρείο συνιστάται να γίνονται μετρήσεις για 7 εργάσιμες μέρες (διπλές μετρήσεις μετά από 5 λεπτά ανάπαυσης σε καθιστή θέση, το πρωί πριν από τη λήψη των φαρμάκων και το απόγευμα) σε διάστημα 1-2 εβδομάδων και να υπολογίζεται ο μέσος όρος.
Καθημερινή μέτρηση της πίεσης και αλλαγές στη θεραπεία ως αποτέλεσμα μεμονωμένων μετρήσεων πρέπει να αποφεύγονται
Στους νεοδιαγνωσθέντες με αρτηριακή υπέρταση ως απαραίτητες εργαστηριακές εξετάσεις:
Συνιστάται ο υπολογισμός της κάθαρσης κρεατινίνης μέσω της εξίσωσης Cockroft-Gault*.
Κάθαρση κρεατινίνης (ml/min) = (140 - ηλικία) × βάρος σώματος (kg) # / 72 × κρεατινίνη ορού (mg/dl) (× 0,85 στις γυναίκες)
Εξετάσεις για την αποκάλυψη ασυμπτωματικής βλάβης οργάνων-στόχων
Για τη μείωση της πίεσης, το αποτελεσματικότερο μη φαρμακευτικό μέσο, είναι η ελάττωση του σωματικού βάρους στους υπέρβαρους ή παχύσαρκους υπερτασικούς. Ακόμα και μικρή μείωση του βάρους (5 kg) μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της πίεσης και τη βελτίωση άλλων παραγόντων
υιοθετεί δίαιτα
Τα μη φαρμακευτικά μέσα είναι χρήσιμα σε όλα τα υπερτασικά άτομα,ανεξάρτητα από το αν υποβάλλονται ή όχι σε φαρμακευτική αγωγή, αλλά και στα άτομα με οριακή υπέρταση. Με την αποτελεσματική εφαρμογή τους μπορεί να μειωθούν οι δόσεις των φαρμάκων ή και σε πολλές περιπτώσεις να καθυστερήσει ή να αποφευχθεί η φαρμακευτική θεραπεία.
Αντιλήψεις όπως, ότι οι υπερτασικοί δεν πρέπει να καταναλώνουν πορτοκάλια ή καφέ, ή ότι είναι χρήσιμο να καταναλώνουν σκόρδα ή σκευάσματα σκόρδου, αποτελούν διαδεδομένους μύθους χωρίς επιστημονική τεκμηρίωση.
Σύσταση 11: Συστήνεται στους γενικούς ιατρούς και στους άλλους ιατρούς της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας να μην ξεκινούν αντιυπερτασική φαρμακευτική αγωγή σε άτομα με Συστηματική Αρτηριακή Πίεση μικρότερη από 140 mmHg και Διαστολική μικρότερη από 90mmHg, ανεξάρτητα από την ύπαρξη άλλων συνοδών νοσημάτων.
η δυνατότητα να ξεκινούν αντιυπερτασική θεραπεία με συνδυασμό 2 φαρμάκων σε κάθε άτομο - με αρτηριακή υπέρταση σταδίου 3 και
Οι β-αποκλειστές δεν θεωρούνται από όλους φάρμακα πρώτης επιλογής, εκτός όταν υπάρχει ειδική ένδειξη για τη χορήγησή τους (π.χ. έμφραγμα μυοκαρδίου, καρδιακή ανεπάρκεια, στηθάγχη, ταχυαρρυθμία).
ΟΧΙ β-αποκλειστές σε συνδυασμό με θειαζιδικά διουρητικά Σε άτομα με
ηλικιωμένους, οι β-αποκλειστές είναι λιγότερο αποτελεσματικοί από άλλα
Οι β-αποκλειστές, οι αναστολείς ΜΕΑ και οι ανταγωνιστές υποδοχέων της αγγειοτασίνης είναι φάρμακα πρώτης επιλογής.
Οι αναστολείς ΜΕΑ, οι β-αποκλειστές και οι ανταγωνιστές υποδοχέων αγγειοτασίνης είναι φάρμακα πρώτης επιλογής. Οι ανταγωνιστές της αλδοστερόνης είναι χρήσιμη επιπρόσθετη θεραπεία. Η χρήση διουρητικών επιβάλλεται μόνο επί παρουσίας οιδήματος.
Οι β-αποκλειστές και οι ανταγωνιστές ασβεστίου μακράς δράσης είναι φάρμακα πρώτης επιλογής.
Η άριστη ρύθμιση της πίεσης είναι πολύ σημαντική για την υποστροφή της υπερτροφίας. Οι αναστολείς ΜΕΑ και οι ανταγωνιστές υποδοχέων αγγειοτασίνης είναι τα αποτελεσματικότερα φάρμακα.
Οι αναστολείς ΜΕΑ και οι ανταγωνιστές υποδοχέων της αγγειοτασίνης είναι φάρμακα πρώτης επιλογής.
Τόσο στη διαβητική όσο και στη μη διαβητική νεφροπάθεια οι αναστολείς ΜΕΑ και οι ανταγωνιστές υποδοχέων αγγειοτασίνης καθυστερούν την επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας. Κατά την αρχική χορήγηση των φαρμάκων αυτών αύξηση της κρεατινίνης του ορού (μέχρι 30% της βασικής τιμής) είναι αναμενόμενη και δεν αποτελεί λόγο διακοπής της θεραπείας. Όταν η κρεατινίνη του ορού είναι >2,5-3 mg/dl ή η κάθαρση κρεατινίνης <35 ml/min, τα θειαζιδικά διουρητικά δεν δρουν και αντί γι’ αυτά χορηγούνται διουρητικά της αγκύλης (φουροσεμίδη).
Σε υπερτασικούς με επεισόδια κολπικής μαρμαρυγής η χορήγηση αναστολέων ΜΕΑ ή ανταγωνιστών των υποδοχέων της αγγειοτασίνης μειώνει την πιθανότητα υποτροπής. Τα φάρμακα αυτά υπερέχουν των άλλων αντιυπερτασικών και στην πρωτογενή πρόληψη της κολπικής μαρμαρυγής. Σε εγκατεστημένη κολπική μαρμαρυγή, οι β-αποκλειστές ή οι μη διυδροπυριδινικοί ανταγωνιστές ασβεστίου μπορεί να είναι χρήσιμοι στη ρύθμιση της καρδιακής συχνότητας.
Η θεραπεία με βάση θειαζιδικό διουρητικό ή ανταγωνιστή ασβεστίου (διυδροπυριδίνη) βελτιώνει σημαντικά την πρόγνωση.
Σε άτομα με μεταβολικό σύνδρομο ή αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη, οι β- αποκλειστές κυρίως σε συνδυασμό με θειαζιδικά διουρητικά πρέπει να αποφεύγονται, εκτός βέβαια αν υπάρχει απόλυτη ένδειξη.
Δεν συνιστάται η χορήγηση θειαζιδικού διουρητικού σε άτομα με ιστορικό ή/και ενεργό ουρική αρθρίτιδα (όχι απλή υπερουριχαιμία), ιστορικό βαριάς υπονατριαιμίας λόγω πιθανής επιβάρυνσης της υπονατριαιμίας ή αναζωπύρωσης της ουρικής αρθρίτιδας.
να μη συγχορηγούν β- αποκλειστές με μη διυδροπυριδινικούς ανταγωνιστές ασβεστίου.
α χορηγούν ανταγωνιστή ασβεστίου της ομάδας των διυδροπυριδινών με αναστολέα ΜΕΑ ή αποκλειστή των υποδοχέων της αγγειοτασίνης ή θειαζιδικό διουρητικό, υπό μορφή σταθερού ή ελεύθερου συνδυασμού.
Σε άτομα με υπέρταση και
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης ONTARGET δεν πρέπει** να αποκλείεται ο άξονας ρενίνης-αγγειοτενσίνης με συγχορήγηση 2 διαφορετικών παραγόντων** (44).
η τιμή στόχος της συστολικής /διαστολικής αρτηριακής πίεσης να είναι <140/85 mmHg.
με αρτηριακή υπέρταση η τιμή στόχος της συστολικής/διαστολικής αρτηριακής πίεσης να είναι <140/90 mmHg, ανεξάρτητα από την παρουσία νεφρικής βλάβης, στεφανιαίας νόσου, αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου κλπ.
ηλικίας 65-80 ετών η τιμή στόχος της συστολικής αρτηριακής πίεσης να είναι <140 mmHg, ενώ σε >80 ετών 140-150mmHg υπό την προϋπόθεση ότι βρίσκονται σε καλή σωματική και νοητική κατάσταση
Γενικά, σε όλα τα υπερτασικά άτομα η πίεση-στόχος είναι <140/90mmHg.
Συστήνεται στους γενικούς ιατρούς και στους άλλους ιατρούς της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας σε άτομα με αρτηριακή υπέρταση και ιστορικό εμφράγματος του μυοκαρδίου, ή αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου, ή νεφρικής ανεπάρκειας, ή μεγάλου καρδιοαγγειακού κινδύνου να χορηγούν ασπιρίνη (100 mg ημερησίως), υπό την προϋπόθεση ότι η αρτηριακή πίεση είναι καλά ρυθμισμένη.
δεν συνιστάται σε υπερτασικά ατομα με χαμηλό ή μεσαίο καρδιαγγειακό κίνδυνο στους οποίους οι μελέτες αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχει όφελος από την αντιαιμοπεταλιακή αγωγή (67,68,69 ).
ορίζεται η υπέρταση όταν δεν επιτυγχάνεται ρύθμιση παρά την ταυτόχρονη χορήγηση πλήρους δοσολογίας τριών διαφορετικών κατηγοριών φαρμάκων εκ των οποίων η μία είναι διουρητικά. Υπερτασικά άτομα με δυσκολία στη ρύθμιση πρέπει να παραπέμπονται σε ειδικά ιατρεία
Συστήνεται στους γενικούς ιατρούς και στους άλλους ιατρούς της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας να εξετάζουν το ενδεχόμενο παραπομπής σε ειδικό σε περιπτώσεις
ανθεκτική αρτηριακή υπέρταση
(ανεπαρκής ρύθμιση παρά τη χορήγηση τουλάχιστον τριών διαφορετικών κατηγοριών φαρμάκων σε πλήρη δοσολογία συμπεριλαμβανομένου διουρητικού)..
Πολύ αυξημένη αρτηριακή πίεση, αιφνίδια εμφάνιση της υπέρτασης και ανθεκτική υπέρταση μπορεί επίσης να υποκρύπτουν .
Έλεγχος για δευτεροπαθή υπέρταση χρειάζεται μόνο σε λίγες επιλεγμένες περιπτώσεις. Ο έλεγχος αυτός μπορεί να είναι πολύπλοκος και δαπανηρός και να συνεπάγεται ταλαιπωρία για τον ασθενή. Για το λόγο αυτό πρέπεινα γίνεται μόνο από ειδικούς (23).